Σε επιλεγμένες περιπτώσεις ιλίγγου, χρειάζεται ο έλεγχος του οργάνου της ισορροπίας, που είναι το εσωτερικό αυτί. Ο έλεγχος βασίζεται στο γεγονός ότι ο λαβυρινθικός ίλιγγος προκαλεί αυτόματες ρυθμικές κινήσεις των ματιών, που δεν τις αντιλαμβάνεται ο ασθενής, και λέγονται νυσταγμός.

Με ειδική συσκευή, νερό λίγο θερμότερο από τη θερμοκρασία του σώματος μπαίνει σε συνεχή ροή μέσα στον ακουστικό πόρο, και ερεθίζει την τυμπανική μεμβράνη. Η διαφορά αυτή θερμοκρασίας μεταδίδεται στο εσωτερικό αυτί, ερεθίζει τον λαβύρινθο και προκαλεί ίλιγγο με νυσταγμό. Ειδικά ηλεκτρόδια που έχουν τοποθετηθεί στα πλάγια των ματιών καταγράφουν τις κινήσεις τους, και έτσι προκύπτει η καμπύλη του νυσταγμού. Το ίδιο επαναλαμβάνεται με κρύο νερό. Έτσι, στο τέλος της εξέτασης έχουμε τέσσερις καμπύλες, μία από ζεστό και μία από κρύο νερό για κάθε αυτί. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής υπολογίζει την αντιδραστικότητα του κάθε λαβυρίνθου και τους συγκρίνει μεταξύ τους, ενώ επίσης καταγράφει την ένταση του νυσταγμού και την κατεύθυνσή του.

Όπως γίνεται αντιληπτό από την παραπάνω περιγραφή της διαδικασίας, η εξέταση αυτή προκαλεί ίλιγγο, ο οποίος διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα για κάθε μία από τις τέσσερις δοκιμασίες. Καλό είναι λοιπόν ο ασθενής να είναι νηστικός. Αν και ο ίλιγγος υποχωρεί τελείως μετά από την ολοκλήρωση της εξέτασης, γενικά συνιστούμε ο ασθενής να συνοδεύεται από κάποιον οικείο του και να μην οδηγήσει ο ίδιος μετά την εξέταση.

επιστροφή στην κατηγορία αρχική σελίδα